1418 дзён і начэй доўжылася Вялікая Айчынная вайна. Яна прайшла праз лёс кожнага жыхара СССР. Больш 27 мільёнаў чалавек загінулі ў гэтай страшнай вайне: на фронце, ад голаду, бамбёжак, артабстрэлаў, авіяналётаў, цяжкіх умоў жыцця ў акупацыі. У гэтыя цяжкія гады нашы прадзеды выявілі масавую гераічнасць, згуртаванасць, міласэрнасць да блізкага, любоў да Радзімы.
Каб памятаць, якой дарагой цаной заваявана Перамога, Гомельскі гарадскі цэнтр дадатковай адукацыі дзяцей і моладзі, рэдакцыя газеты “Гомельскія ведамасці”, Цэнтр Расійскай навукі і культуры ў Гомелі, абласное аддзяленне фонду міру арганізавалі і правялі міжнародны відэамост “Мы памятаем”.
Пра сваякоў, выпускнікоў школ, салдат Перамогі, ушанаваных у літаратурных творах, фондах музеяў, асабістых архівах распавялі школьнікі Гомеля, усіх абласцей Рэспублікі Беларусь, расійскія сябры з гарадоў Вележ, Уладзікаўказ, Вязьма, Дзеснагорск, Кастамукша, Рудня, Смаленск, Тула, Арол, Яраслаўль, Ярцава, з якімі на працягу многіх гадоў мы падтрымліваем сяброўскія адносіны.
Тэлемост прайшоў у пяць інтэрнэт-трансляцый. Першую сустрэчу прысвяцілі партызанскаму руху. Больш мільёна народных мсціўцаў удзельнічала ў баях, паўтара мільёна складалі партызанскія рэзервы. “Бальшавік”, “Баця”, “Дзядуля”, “Дванаццаць”, “Сусанінцы”, група Феакцістава – гэта толькі малая частка партызанскіх арганізацый Віцебска, Гомеля, Ліды, Смаленска, Рослаўля, Яраслаўля, летапісы пра якіх складаюць юныя пошукавікі.
Героі вайны – франтавікі, якія загінулі ці памерлі ад ран або цудам засталіся ў жывых. Героі вайны – працаўнікі тылу, без якіх немагчымая была б Перамога. Героі вайны – партызаны і ўдзельнікі руху супраціўлення…
Выхадзец г. Вележа Мікалай Міхайлавіч Навіцкі цаной уласнага жыцця прымусіў замаўчаць кулямётны разлік. Незадоўга да гэтага ў лісце да сваёй дзяўчыны пісаў: “Можа гэта мой апошні ліст. Сёння ўсіх нас пастроіў камандзір роты і спытаў, хто гатовы памерці за сваю Радзіму. Выступілі ўсё 27 чалавек”.
Навучэнка сярэдняй школы № 33 Гомеля Дар’я Карніенка распавяла пра старшага сяржанта 66-га асобнага Бабруйска-Берлінскага Чырванасцяжнага ордэна Аляксандра Неўскага палка сувязі Любоў Аляксееўну Нятупскую, якая 8 мая 1945 года ў прыгарадзе Берліна Карлсхорсце першай перадавала ў Маскву звесткі пра падпісанне канчатковага Акту пра безумоўную капітуляцыю гітлераўскай Германіі.
Удзел у анлайн-трансляцыі прынялі і экскурсаводы школьных музеяў і музейных пакояў (СШ № 4, 27, 30, 44, 48 Гомеля, СШ № 1 Ліды, № 10 Яраслаўля, № 13 Віцебска, Баранавіцкага дзяржаўнага прафесійнага ліцэя машынабудавання, цэнтра дапрызыўнай падрыхтоўкі Вязьмы.
Перажыць ваенныя нягоды дапамагала песня. “У лесе прыфрантавым”, “Ворагі спалілі родную хату”, “Кацюша” – гэыя песні перадавалі пачуцці і настрой людзей, заклікалі на бой з ворагам, адлюстроўвалі іх надзею на мірнае жыццё. У 1941 годзе ў омскай “Праўдзе” надрукавалі першы верш Роберта Раждзественскага. Ганарар у 10 рублёў 14-гадовы Роберт пералічыў у фонд абароны. Пасля смерці бабулі ён стаў сынам палка 31-й гвардзейскай Віцебскай Чырванасцяжнай ордэнаў Леніна і Суворава II ступені стралковай дывізіі. У рэжыме відэасувязі ўдзельнікі тэлемаста чыталі вершы, сумесна выконвалі ваенныя песні.
Вораг не ведаў супакою ні на фронце, ні ў тыле. Вайсковы абавязак і неверагодная адвага чырвонаармейцаў не пакідала фашыстам ніякай надзеі скарыць родную зямлю.
75 гадоў Дзень Перамогі з’яўляецца самым радасным і адначасова самым сумным святам. У гэты дзень мы схіляем галовы ў знак памяці пра загінулых і падзякі жывым удзельнікам вайны. Яны сваім жыццём, сваёй цяжкай салдацкай працай і крывёй заваявалі Перамогу.
У інтэрнэт-трансляцыях прынялі ўдзел больш 50 устаноў адукацыі Рэспублікі Беларусь і Расіі. Унёсак кожнага ўдзельніка ацэнены арганізатарамі: дзецям перададзены сертыфікаты ўдзельнікаў, а таксама кнігі ад Расійскага цэнтра навукі і культуры ў Гомелі.
Людміла ПРЫСКОКА,
загадчык аддзела турызму і краязнаўства
Гомельскага гарадскога цэнтра дадатковай адукацыі дзяцей і моладзі