“Восеньскі кірмаш”. Забава для дзяцей старшай группы (5–6 гадоў)  

- 16:47Дошкольное образование. Сценарии, Методичка

 

Маргарыта ТАРАСЕВІЧ,
музычны кіраўнік
ДУА “Яслі-сад № 83 г. Гродна”

 

 

 

Мэты:

– фарміраваць асновы эстэтычнай культуры сродкамі музычнага мастацтва;
– вучыць актыўна праяўляць сябе ў музычна-выканальніцкай і творчай дзейнасці.

Матэрыял і абсталяванне: вырабы з гародніны і садавіны, абручы, зробленыя з паперы жытнёвыя каласкі, ручнікі беларускія, капялюш, бульба (для гульні), часнок, цыбуля, гарох, бурак (для кірмашу), сноп, дудачка, кошык з яблыкамі.

Папярэдняя работа: гутарка пра кірмаш, пра традыцыі беларускага народу, развучванне вершаў, танцаў і песень.

 

Ход забавы

Зала мае выгляд святочна ўпрыгожанага кірмашу.
Гучыць беларуская народная музыка. Дзеці ўваходзяць у залу.

 

Вядучы:

Што за люд у нас сабраўся,
Нібы пляц шырэй раздаўся,
На якое свята нас,
Запрашае восень у гэты час?

 Дзеці: На кірмаш!

 Вядучы:

Сонца яркае ўстае,
На кірмаш народ ідзе,
Надышоў вяселы час,
Завітаў кірмаш да нас.
Усіх, хто не ленаваўся
Добра справаю займаўся,
І не трапіў марна час
Запрашаем на кірмаш.
Гэй, музыкі, дружна грайце
І кірмаш наш адчыняйце.

 

Пад музыку ўваходзяць Лявон і Лявоніха.

 

Лявон і Лявоніха: Добры дзень!

Лявоніха:

Плённай працай, ураджаем
Усіх прысутных мы вітаем.
На кірмаш наш запрашаем!

Лявон:

Тут не толькі прадаюць-купляюць.
Спяшайцеся на кірмаш, гульнямі, песнямі
Парадуйце нас!

 

Танец “Полька-Янка”.

Дзеці сядаюць. Пад музыку забягае Каласок.

 

Каласок:

Добры дзень, шаноўны люд,
Каласок жытнёвы тут як тут!
Бачу народу багата – пэўна ж тут нейкае свята?
А ўбор мой срэбны, не новы.
А хлеб мой просты, жытнёвы!
Жытнёвы хлеб – усяму галава.
Без хлеба і хата не хата,
І свята не свята, і поле не поле,
І доля не доля!
Пагуляемся з дзецьмі,
Пазбіраем каласкі з полю.

 

Эстафета “Збяры каласок”.

 

Каласок:

А зараз для парадку,
Загадаю вам загадку:
Сто братоў адным поясам перавязаны,
Што гэта?

Дзеці: Сноп.

 

Каласок бярэ сноп і дорыць вядучаму.

 

Лявон:

Дзякуй табе, каласок!
Сноп жытнёвы, прасяны
Кланяемся табе да зямлі.

 

Лявоніха:

А хто другую адгадае загадку?
Хто скажа, хто знае:
Што ў нашым краі другім хлебам называюць?
Слухачы і гледачы, здагадаўся – не маўчы!

Дзеці: Бульба.

Лявон:

Правільна! Гэта бульбінка.
А цяпер пагуляем, дзеці, у гульню “Бульба”.
Бярэм бульбу, трымаем бульбу лбамі і танцуем.

 

Гульня “Бульба”.

 

Лявоніха:

А цяпер смялей падыходзьце, тавар выбірайце,
Таргуйцеся з намі, а потым купляйце.
Бульба, цыбуля, калачы ды булачкі,
Крэндзелі ды бублічкі.
Калі хочаш, што ўзяць,
Трэба вершык пачытаць.
Ну, выходзь, хто смелы з вас,
Пачынаем наш кірмаш!

 

Дзеці чытаюць вершы: 

1. От бабуля важна села
І глядзіць навокал смела.
У зямлю схавала лапаць. 
Як зачэпіш – будзеш плакаць.
Гэта злосная бабуля
Называецца цыбуля!

(Падыходзіць да Лявона за цыбуляй)

 

2. У бабулі родны брат
Ласкавейшы быццам,
А да слез давесці рад,
Так, як і сястрыца.
Ты не вельмі плач, сынок,
Калі шчыплецца часнок.

(Падыходзіць да Лявоніхі за часнаком)

 

3. З вусамі, а не стары.
Зайздросныя вочы.
За што-небудзь на двары,
Учапіцца хоча.
Хопіць хітрасці на трох,
Ну, на тое ж ён гарох.

(Падыходзіць да Лявона за гарохам)

 

4. Не сыдзе з месца ні на крок,
Зарыўшыся ў пярыну.
Цярэбіць ціхі вецярок
Зялёную чупрыну.
А возьмуць за чупрыну
Ды выцягнуць з пярыны –
Пачырванее, нібы рак.
Вядома, хто гэта – бурак.

(Падыходзіць да Лявоніхі за бураком)

 

Вядучы ўбачыў ручнікі.

 

Вядучы: Якія цудоўныя ручнікі, а ці можна з імі пагуляць?

Лявон і Лявоніха: Можна!

 

Гульня “Завярніся ў ручнік”.

 

Лявон: Глядзіце, якія прыгожыя дудачкі ў мяне ёсць.

Вядучы: За колькі грошай прадаеш?

Лявон:

А я дарма аддаю, людзей весялю.
Пагуляйце, дзеці, ў гульню “Мікіта”.

 

Гульня “Мікіта”.

 

Вядучы: Станем у круг, для гульні “Мікіта” нам патрэбен вядучы.

Вядучы скача з дудачкай па крузе пад музыку. Калі музыка сціхае, вядучы становіцца паміж двух дзяцей, дзеці становяцца спінамі, а другія кажуць: “Раз, два, тры, бяжы”. Кожны бяжыць у свой бок па крузе. Хто хутчэй дабяжыць да вядучага і дакранецца да дудачкі, той становіцца вядучым.

 

Лявоніха: Прадам капялюш.

Вядучы: Ой, як мне падабаецца. Ну што з вамі зробіш, трэба купіць. (падае мяшочак з грошамі, прымярае капялюш).

Вядучы:

Якая я прыгожая, вясёлая ў гэтым капялюшы.
Гэй, музыка грай, жару паддавай,
за Лявонам з Лявоніхай паўтарай.

 

Флэшмоб “Капялюш”.

 

Лявоніха:

Вось як добра мы гулялі,
песні пелі, танцавалі.
Але, Лявон,трэба нам ужо ў дарогу.
Дзякуй, госці, за падмогу.
Вы так дружна рагаталі,
Нас так хораша віталі,
Падарункі ёсць для вас,
Даруе восеньскі кірмаш (кошык з яблыкамі).

Дзеці: Дзякуй.

Лявон:

Край свой любіце,
Таму, што наш край за ўсе мілейшы
За ўсе прыгажэйшы.

Лявон і Лявоніха: Да пабачэння!

 

Поделиться ссылкой:

Всю ответственность за содержание сведений в методических и информационных материалах, а также за соблюдение авторских прав несут авторы публикаций.

Добавить комментарий