Мой сямейны сцэнарый. Псіхалагічны трэнінг для падлеткаў (хлопцаў)

У матэрыяле прадстаўлены сцэнарый трэнінгу-гульні для хлопцаў-падлеткаў.

Вольга ТУРУТА,
педагог-псіхолаг
сярэдняй школы № 5 г. Смаргоні,
Гродзенская вобласць

Мэта: развіваць у юнакоў уяўленне пра сваю ролю ў сям’і, пра сямейныя цэннасці ў сучасных сем’ях, фарміраваць пачуццё прыналежнасці да сям’і і яднання з ёй.

Матэрыял: люстэрка, выразаныя з паперы лісткі ў выглядзе сэрца, крэйда, дошка.

Час: 35–45 хвілін.

Катэгорыя: юнакі старшага падлеткавага ўзросту.

Ход трэнінгу

Псіхолаг: Добры дзень. Вельмі рада вас бачыць. Наша сустрэча прысвечана тэме сям’і. Сёння з вамі мы правядзём занятак у выглядзе трэнінгу.

Перад тым, як пачнём, неабходна прыняць правілы групы:

– мы ўважліва слухаем кожнага ўдзельніка;
– калі хто не жадае выказваць сваё меркаванне, то ён можа проста сказаць “стоп”;
– усе выказванні вядуцца ад свайго імя;
– праяўляем актыўнасць.

Першае практыкаванне “Я з іншага погляду”.

У каго ў руках люстэрка, павінен паглядзецца ў яго і, называючы сваё імя, расказаць тое, што пра яго ніхто не ведае. Люстэрка перадаецца па крузе.

Другое практыкаванне “Асацыяцыі”.

Псіхолаг прапануе ўзяць лісткі ў выглядзе сэрца, на якім напісана  “Сям’я – …”. Напішыце свае асацыяцыі з гэтым словам. Жадаючыя могуць зачытаць свае адказы.  

Прыклад асацыяцый: шчасце, клопат, любоў, радасць, цяпло, адказнасць, традыцыі і г.д. Асацыяцыі могуць быць не толькі станоўчыя, але і такія: боль, слёзы, страх, боязь і інш.

Трэцяе практыкаванне: “Дрэва сям’і”

Псіхолаг на дошцы малюе дрэва і прапаноўвае падлеткам напісаць на кожнай галінцы пра свае абавязкі ў сям’і. Пасля заканчэння ідзе абмеркаванне напісанага, вучні самі робяць вывад пра тое, што трэба рабіць, каб “дрэва сям’і” не загінула.

Чацвёртае практыкаванне: “Уяўленні”.

Псіхолаг прапаноўвае заплюшчыць вочы і ўявіць сваю сям’ю ў будучыні. У гэты час уключае музыку.(Напрыклад “Мая сям’я” Ярмолава).

Пятае практыкаванне: “Прытча”

Псіхолаг: “Бог зляпіў з гліны чалавека, і застаўся ў яго адзін невыкарыстаны кусочак.

– Што яшчэ табе зляпіць? – запытаўся Бог.

– Зляпі мне шчасце, – папрасіў чалавек.

Нічога не адказаў Бог і толькі паклаў чалавеку ў далоні кусочак гліны, які застаўся”.

– Усё ў нашых руках. І шчасце нашай сям’і, у якой мы жывём і якую створым, таксама ў нашых руках.

Рэфлексія:

Дзякуй за…
Мне спадабалася…
Мяне здзівіла…
Я думаю, што…
Мой настрой…

Поделиться ссылкой: