З легендаў і казак былых пакаленняў. Мерапрыемства для дзяцей старшай групы 5–6 год

- 9:55Дошкольное образование. Сценарии, Методичка

Сцэнарый мерапрыемства для развіцця беларускага маўлення дзяцей старшай групы.

 

Наталля ДЗМІТРЫЕВА,
музычны кіраўнік
ДУА “Дзіцячы сад № 31 г. Мазыра”,
Гомельская вобласць

 

Праграмныя задачы:

– фарміраваць асновы музычнай культуры (культуру ўспрымання і выканання), выканальніцкія ўменні, імкненне да самавыражэння ў розных відах музычнай дзейнасці;
– выхоўваць каштоўнасныя адносіны да багацця беларускай мовы, пачуцце любові і павагу да роднага краю;
– фарміраваць у дзяцей уяўленні аб нацыянальных традыцыях і побыце беларусаў;
– далучаць дзяцей да беларускай традыцыйнай культуры сродкамі музычнай народнай творчасці.

Абсталяванне: беларуская хатка, касцюм мядзведзя, рэдзька, вяночкі, лялька Янка, кніга “Беларускія небыліцы”, гарлачык.

Папярэдняя работа: пазнаёміць дзяцей з літаратурнымі выданнямі пра Беларусь. 

 

Ход мерапрыемства

 

Дзеці займаюць месцы ў зале пад беларускую народную музыку як гледачы. Музычны кіраўнік чытае верш М.Танка “Родная мова”.

 

З легендаў і казак былых пакаленняў,
З калосся цяжкога жытоў і пшаніц,
З сузор’яў і сонечных цёплых праменняў,
З грымучага ззяння бурлівых крыніц,
З птушынага шчэбету, шуму дубровы,
І з гора, і з радасці, і з усяго
Таго, што лягло назаўсёды ў аснову
Святыні народа, бяссмерця яго, –
Ты выткана дзіўная родная мова…

Музычны кіраўнік: Прывітанне, мае сябры, хлопчыкі і дзяўчынкі. Сёння мы з вамі завітаем у госці да нашай роднай мовы. Якая мова з’яўляецца для нас роднай? Чаму вы так думаеце? (Адказы дзяцей). Так! Мы з вамі жывём у Беларусі. Беларусь – наша Радзіма. Тут мы гуляем, вучымся. Тут жывуць нашы мамы і таты, дзядулі і бабулі. Кожны чалавек павінен ведаць сваю родную мову, умець спяваць народныя песні і танцаваць, ведаць народныя традыцыі, адзначаць святы.

Наша родная мова – ласкавая, напеўная, мова нашых продкаў. Мы, беларусы, павінны ганарыцца сваімі славутымі продкамі. Яны любілі свой край і ўслаўлялі яго ў мастацкіх творах. 

Матуліну мову не забывайце!
Дружна жывіце, край свой любіце.
Не таму любіце, што за ўсё мілейшы
А таму любіце, што за ўсё даражэйшы.

 

Хлопчык:

Люблю цябе, мой родны край,
Дзе шэпча, бае казкі гай.
Гуляе з ветрыкам мурог,
Уюцца сцежачкі дарог.
Дзе сэрца атуляюць вечнай ласкай,
Слухай жа, сэрца, даўнюю казку.

Музычны кіраўнік: Есць у нашым народзе шмат легендаў, паданняў, сказанняў пра зямлю нашу, пра лес наш, пра родную матчыну мову. З даўніх часоў, ад дзядоў да прадзедаў пераходзіць родная мова ў казках, у марах, у песнях. У мове кожнае слова мае свой колер, і смак, і пах.

Мова… Родная мова
У марах, у песнях, у снах.
Мае ў ёй кожнае слова
Свой колер, і смак, і пах.
Зліваюцца гукі ў словы,
І ў рэчышча роднай мовы,
Як рэкі ў мора, цякуць,
І думкі мае плывуць…

Карагод “Свяці, сонейка”

Гучыць беларуская народная музыка, дзеці выходзяць карагодам. Карагод распадаецца, і дзеці свабодна размяшчаюцца па зале. 

Хлопчык 1:

Блакіт нябёс і белы бусел,
І кветкі ў полі, як абрус.
Мой край завецца Беларуссю,
А сам я – хлопчык-беларус.

Хлопчык 2:

Я – беларус, я нарадзіўся
На гэтай казачнай зямлі,
Дзе між лясоў і пушчаў дзікіх
Ад веку прашчуры жылі.

Музычны кіраўнік:

Збірайцеся, хлопцы, дзяўчаты
Будзем гуляць, жыццё праслаўляць.
Хай гучыць вясёлы смех,
Будзе многа тут пацех.

Беларуская гульня “Рэдзька”

 

Музычны кіраўнік: Сёння ў свеце шмат цудоўных моў. Адны з іх вабяць сваёй прыгажосцю і непаўторнасцю, другія – мілагучнасцю. Але ў кожнага чалавека есць толькі адна мова, якая завецца роднай. Менавіта на гэтай мове ён размаўляе з роднымі, сябрамі, знаёмымі. І вельмі дрэнна, калі чалавек пачынае забываць сваю мову, не шануе яе.

Малюся агню я,
Што сее пажары,
Каб ворагаў лютых на свеце не стала.
За родны куток Беларусі,
За матчыну родную мову,
Малюся я небу, малюся я сонцу,
Магутнаму Богу малюся!

Дзяўчынка:

Стаіць, выглядаючы з жыта,
Як зорачка-знічка здалёк,
Што ўпала іскрынкай з блакіту,
Палеткаў краса – васілёк.
Стаіць, паглядае з пагорка,
Як зорка аднекуль здалёк,
Часцінка любімай старонкі,
Часцінка зямлі – васілёк.

Танец з вяночкамі “Васільковы край”

 

Музычны кіраўнік: Дзякуй нашым прашчурам, якія збераглі нам матулю-зямлю, з веку ў век перадавалі прыгажосць і пявучасць нашай гаворкі. Мы павінны зберагчы нашу зямлю, нашу мову і далей перадаваць гэты скарб.

Дзяўчынка:

Родная мова, бацькава мова
Родная мова, бацькава мова
Самая мне родная, самая прыгожая,
Мілая, цудоўная!
Трэба мову паважаць, бараніць яе,
Каб ніхто не мог зламаць слова беларускае!

Музычны кіраўнік:

Спынімся тут мы, каб зноў весяліцца.
Шмат у народзе існуе небыліцаў.
Як многа тут цудаў,
Вось цуда! Там цуда!
Ды толькі ўсё я расказваць не буду.
Вы гэтыя цуды ўбачыце самі,
Бо ведаю я, што вы самі з вусамі.


Прыход лялькі Янкі, жартоўная размова.

Музычны кіраўнік: Паглядзіце, дзеці, хто да нас завітаў у госці. Ой, а што гэта з нашым Янкам? Як вы думаеце, чаму ён апрануты ў пінжак наадварот і ў хустачку? Мабыць, ён пераблытаў нешта? Як вы думаеце, чаму так атрымалася? (Спяшаўся, было цёмна, не ўбачыў, пажартаваць вырашыў.) Так, ён жартаўнік, хацеў, каб вы пасмяяліся. А давайце паглядзім. Што ён нам прынёс? (Новую кнігу, гарлачык.) Паглядзіце, якая кніжка. Хто тут намаляваны? Мабыць, Янка? А чаму ён едзе на пеўніку? Так бывае? Кніжка называецца “Беларускія небыліцы”. Небыліцы – гэта такія пярэкруты (перевёртыши), пераблытанкі, такія прыказкі, каб выклікаць смех, знарок павесяліць, жартаваць (Чытанне з паслядоўным разглядам і тлумачэннем.)

– Так бывае, каб куры сена касілі? А хто косіць сена? (Касцы, людзі.)
– Так бывае, каб авечка звіла гняздо? Хто звівае гняздо? (Птушкі.)
– Так бывае, каб калачы пеклі ў халодненькай печы? А ў якой пякуць? (Гарачай.)
– А ці можа камар пакрасці калачы? (Не, калачы вялікія, а камар малы.)

 

Гульня “Гарлачык”

Музычны кіраўнік: А зараз пагуляем у гульню з гарлачыкам, які прынёс нам Янка.

 

Танец “Полька з піскам”

Музычны кіраўнік: Зараз полька-трапятуха, хай звініць ад піску вуха!

 

Музычны кіраўнік:

Усе ў нас добра атрымалася,
Як вам, дзеткі, спадабалася?
І шкада, а ўсё ж бывайце,
Матуліну мову не забывайце!

Дзяўчынка:

Даўно прыйшла я да высновы:
У тым, што не ведаю мовы!
Я вам адкрываю душу,
Я вас, беларусаў, прашу:
На мове сваёй гаварыце,
Спявайце, як птушкі ў блакіце.

Музычны кіраўнік:

І ў радасці, і ў горы, гарніце ў сэрцы словы.
Расціце беларусамі! Расціце беларускамі!

 

Музычны кіраўнік: Дзякуй за ўвагу! Да пабачэння!

Усе пакідаюць залу.

 

Поделиться ссылкой:

Всю ответственность за содержание сведений в методических и информационных материалах, а также за соблюдение авторских прав несут авторы публикаций.

Добавить комментарий